- bir olmaq
- 【動】1つになる､ 連帯する[ﾋﾄﾂﾆﾅﾙ､ ﾚﾝﾀｲｽﾙ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
bir olmaq
Look at other dictionaries:
bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
olmaq — 1. Müstəqil feil kimi aşağıdakı mənalarda işlədilir: a) yaşamaq, sakin olmaq, ömür sürmək. İki il Bakıda oldum. O, yataqxanada olur. Siz hansı küçədə olursunuz? – Mərcan xanım uzaqda olmurdu. T. Ş. Simurq; b) mövcud olmaq, var olmaq. İnsan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
batmaq — f. 1. Şiş tərəfi ilə bir yerə sancılmaq, girmək, soxulmaq (ucu iti şeylər haqqında). Ayağıma mıx batdı. Barmağıma iynə batdı. – Tikan olub ayağa batınca, gül ol yaxaya sancıl. (Ata. sözü). // məc. Batan kimi, girən kimi hiss olunmaq; sancmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könül — is. şair. 1. Qəlb, ürək (mənəvi mənada). Könlümün sevgili məhbubu mənim; Vətənimdir, vətənimdir, vətənim. A. S.. <Ağarəsul> . . işi yubatmayıb həmin saat könlündəki məhəbbəti qıza söylədi. . . E. Sultanov. // məc. Obrazlı təşbehlərdə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yeksan — sif. <fars.> klas. Düz, bərabər, tən. Onunçun var yalnız bircə səadət; O səadət məhəbbətlə yeksandır. A. S.. ◊ Yer (torpaq, xak) ilə yeksan etmək – büsbütün dağıtmaq, yerlə bir eləmək. Mən sülhə səs verirəm; Qədim abidələri; Yerlə yeksan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yekcəhət — sif. və zərf <fars. yek və ər. cəhət> klas. Həmrəy, həmfikir, yekdil. Mən yekcəhətəm təriqətimdə. F.. <Molla Vəli:> Hamı yekdil, yekcəhət bu yolda qan tökməyə amadə olar. Ə. H.. Yekcəhət olmaq köhn. – həmrəy olmaq, yekdil olmaq, bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yekdil — sif. <fars.> Fikri, hissi, rəyi bir olan; həmrəy. Yekdil qərar. // Zərf mənasında. <Mirzə Həsən:> Şura hökumətinin təkliflərini ürəkdən, yekdil, yekcəhət alqışlamalıyıq. Ə. H.. Yekdil olmaq – fikri, rəyi, qərarı bir olmaq, həmrəy… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iki — miqd. s. 1. Birdən sonra gələn ədəd – 2. İki dəfə iki. Dörddən iki çıxmaq. // Miqdarca iki bildirir. İki kitab. İki otaq. İki qardaş. İki yoldaş. – Söhbətin bu yerində çayçı Qurban iki stəkan limonlu çay gətirdi. H. N.. <Rəşid:> <Bəyim… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
